WATYKANSKA HYDRA ZALATWI KAZDEGO. Hiszpański faszyzm katolicki Spójrzmy jak kształtowała się współpraca hiszpańskiego Kościoła z władzami państwowymi... Od chwili przyjęcia przez Hiszpanię usług Kościoła w materii współrządzenia, upadek jej potęgi i dokonań był nieuchronny. Ale za to Hiszpania mogła się pochwalić najpotworniejszą formą faszystowskiej dyktatury katolickiej inkwizycji, mordującej w skali ludobójstwa. Państwo zostało podporządkowane zamordyzmowi Namiestnika Chrystusa. Pod rządami Arabów, Hiszpania była jednym z najbogatszych i oświeconych krajów ówczesnego świata. Początek końca Hiszpanii nastąpił za Ferdynanda V Katolickiego (1479-1516) i krwawej Izabeli I Katolickiej (1451-1504) współrządzącej z poślubionym w 1469 roku Ferdynandem Katolickim. Była ona wielka zwolenniczką papieskich metod działania. Oboje panujący narzucili swojemu narodowi fanatyzm religijny, a za pozwoleniem papieża Sykstusa IV (1471-1484) przekształcili inkwizycję w totalny, niespotykany w dziejach świata aparat represji. Doprowadzono do obłędu religijnego, w którego następstwie Hiszpanie zaczęli uważać się za naród wybrany przez boga. Gospodarka kraju upada na skutek wypędzenia ludności żydowskiej i wojen religijnych, oświata zanika, a wszelka niezależna myśl jest bezwzględnie tępiona. Triumf odnosi ciemnota, zabobon, dewocja i fanatyzm. Wzrasta mechaniczna, bezrozumna pobożność, upada moralność, a inkwizycja, upokarzając ludzi, szaleje, siejąc strach i przerażenie. Prześladowana w okrutny sposób ludność Hiszpanii nie ośmiela się zbuntować, gdyż zdominowana jest przez kler, który bacznie obserwuje wszelkie poczynania. Totalny terror był sposobem rządzenia przez świeckich monarchów katolickiego wyznania i Kościół. Ludność biednieje, a żniwo śmierci głodowej sieje spustoszenie. Tymczasem Kościół w Hiszpanii ma się bardzo dobrze. Budowane są kościoły i klasztory, do których należą wielkie obszary ziemi, kler (w XVII wieku - ok. 300 tys.), bogaci się w sposób gwałtowny i podstępny. To nic, że bieda i nędza wyrywa ze społeczeństwa tysiące śmiertelnych ofiar. W XVII wieku, kiedy Hiszpania konała z głodu, biskup Toledo posiadał piątą część bogactw całego kraju, nie dzieląc się z nikim. Stłamszeni i zastraszeni Hiszpanie, przed śmiercią zapisują swój dobytek Kościołowi, przysparzając mu dodatkowych bogactw, jednocześnie pozbawiając swoje rodziny widoków na przyszłość. Rozwija się mnogość "cudownych" miejsc, obrazów, rzeźb i innych przedmiotów kultu, do których zagania się wiernych, wyłudzając od nich każdy grosz. A za tym wszystkim idzie niespotykany upadek moralności wśród samego kleru i całego społeczeństwa Hiszpanii, jakiego ten kraj nie znał w przeszłości. Kler katolicki, będąc na usługach papiestwa i państwa kościelnego, działając w swoim interesie, a nie społeczeństwa, którego kosztem żył, stał się praktycznie rządem w rządzie. Stosując metodę pochlebstwa, szantażu i zastraszania w stosunku do dworaków i królów, duchowieństwo rzymskie pochwalało i aprobowało najbardziej nieludzkie metody sprawowania władzy, gdyż z takiego stanu rzeczy płynęły dla Kościoła korzyści... Hiszpanie i Kościół dokonują zagłady cywilizacji Inków i Majów. Bezlitośnie mordując Indian, niszczą cały dorobek ich wysokiej cywilizacji i kultury, którego ludzkość już nie odzyskała. Król Ferdynand VII (1813-1833) stał się dla Kościoła "odrodzicielem" religii katolickiej, bowiem przywrócił w roku 1814 inkwizycję. Jego działania uznano za triumf boga! To nic, że ten zboczeniec, złodziej, zbrodniarz, zdrajca, okrutnik i rozpustnik był zdegenerowany do szpiku kości. Wystarczyło, że szedł z Kościołem ręka w rękę. Jego córka, Izabela II (1830-1904), ladacznica i, podobnie jak jej ojciec, zdrajczyni oraz złodziejka, była chwalona przez prasę katolicką za zasługi dla Kościoła. Wszystkie jej niegodziwości zostały zapomniane, gdyż wiernie służyła religii katolickiej..... [_12_] Ówczesny, najwyższy autorytet moralny rzymskiego katolicyzmu, papież Pius IX (1846-1878), w dowód uznania przesłał jej odznaczenie Białej Róży oraz list, w którym m.in. napisał: "Na publiczne potwierdzenie miłości jaką do Ciebie żywimy, przesyłamy Ci, najdroższa córko w Chrystusie ten dar, tak dla zasług, poniesionych przez Ciebie dla naszej osoby i Kościoła, jak i dla wspaniałych Twych cnót, których blask rozsiewasz dookoła." Za to wyróżnienie, "najdroższa córka" złożyła papieżowi w"ofierze" sporą kwotę pieniędzy. W roku 1931 rewolucja zrzuciła z tronu króla hiszpańskiego, Alfonsa XIII i Hiszpania ogłosiła się republiką, w której wprowadzono rozdział Kościoła od państwa, szkoły bez religii i nałożono podatki na "biedny" kler. Przemożny wpływ Kościoła w przed rewolucyjnej Hiszpanii uwidaczniał się m.in. na polu oświaty. Kościół miał "pieczę" nad całym szkolnictwem w kraju, a rezultatem tego było, że w roku 1925 ponad 80% hiszpańskich chłopów było analfabetami, (ale za to głęboko wierzącymi). Według hiszpańskiego pisarza, Brenana, w szkołach podstawowych, "dzieci tracą przeszło połowę godzin wykładowych na odmawianie różańców i uczenie się historii Kościoła, co pozostawia im niewiele czasu na naukę pisania i czytania." Wówczas jezuici kontrolowali jedną trzecią wszystkich bogactw narodowych Hiszpanii. Byli oni właścicielami kopalń, banków, kolei, towarzystw okrętowych, fabryk, itd. Było więc o co walczyć, kiedy rewolucja pozbawiła Kościół korzyści materialnych.
Posted on: Thu, 08 Aug 2013 21:17:03 +0000