Wojaczek po głowie mi chodzi, "poeta wyklęty", geniusz, samobójca. Patrick Baran, to chyba zasługa Twojego, mojego, Karolina Massel pokoju, a raczej energii w nim zgromadzonej przez te wszystkie lata. Czekam na senność... Mój szerokostopy mózg, co z głowy mi wyszedł Przemierzywszy kroćset mil jawnym jest księżycem Mój niebieskooki wzrok, co podążył za nim Pokonując krótkość swą żeni go z gwiazdami A mój religijny głód, co nie znosi braku Zmyśla Boga, aby był tłem im oraz ramką I już mój naiwny zmysł pobożnej harmonii Pełnym głosem cieszy się z osiągniętej zgody I już mój zaciekły bunt, najlepszy poeta Po cichutku ostrzy nóż na kamieniu serca *** My wide-footed brain wandered abroad And hundreds of miles afar is now a moon My blue-eyed sight over shortness Followed and married him to stars And my religious hunger, now invents God To make them a frame, to fill the void. Then my silly pious sense of harmony Loudly rejoices in orderly actuality But already, my fierce rebellion, the best poet Calmly sharpens a knife on the stone of my heart.
Posted on: Wed, 25 Sep 2013 21:54:47 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015