World Ventures A View from the Edge 2013 in Pattaya, Thailand at the Royal Cliff Beach Hotel - Make a Living Living เป็นคำกล่าวที่เหมาะสมกับนิสัยและความเป็นอยู่ในวิถีไทยอย่างยิ่ง เพราะตั้งแต่โบราณกาลมาแล้ว คนไทยมีชีวิตอยู่ในวิถีชีวิตของการอยู่กินใช้ ในสิ่งที่มี ที่ผลิตพอกินพอใช้ มีเหลือก็ขายและแบ่งปัน ซึ่งเป็นวิถีชีวิตที่เหมาะสมกับไลฟสไตล์และอุปนิสัยในความเป็นอยู่แบบวิถีไทย ต่อมามีการค้าขายข้ามชาติ มีการผลิตข้ามชาติ มีการค้าขายแข่งขันเพิ่มทวี มีเป้าหมายเพิ่มให้พิชิตมากมาย ทำให้ต้องแก่งแย่งเพื่อแข่งขัน ทำช้าไม่ทันเขา คนอื่นก็แย่งชิงหัวมันไปกิน จึงอาจตกรถไฟล้าหลังคนที่เขาเก่งกว่าและเร็วกว่า ซึ่งเป็นสัจธรรมของโลกปัจจุบัน ที่วิ่งรุดหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง เราจึงจำเป็นต้องหันมาดูภูมิหลังที่ความเชี่ยวชาญของเรา ซึ่งหนีไม่พ้น การกินอยู่และความเป็นอยู่ ซึ่งได้แก่การดำเนินชีวิต และการใช้ชีวิตที่พอเพียง โดยไม่จำเป็นต้องทำอะไรเกินตัว อันนี้เราทำได้แน่นอน พูดแค่นี้ ก็จะมีคนมองเห็นทางออกและคำตอบ ซึ่งจะอยู่ที่วิธีคิดและวิธีการทำ ที่เราจะต้องคิดใหม่ทำใหม่ เพื่อทำเก่าให้ดีกว่าเดิม โดยไม่ต้องไปทิ้งหรือไปเลิก ยกเว้นอะไรที่ไม่ดี เมื่อรู้แล้วก็เลิกเสีย ผู้เขียนมาเรียนหนังสือกับ World Ventures ที่ชั้นเรียน A View from the Edge สองสามวันมานี้ เขาก็สอนอย่างนี้แหละ ให้เราทำเอง แต่เขาสอนเป็นคำพูดที่มีความหมาย ด้วยการแสดงที่ไม่น่าเบื่อ ทำให้เราได้แรงพลังและสนุกเฮฮาไปด้วย ได้ทั้งประโยชน์สาระ และได้ทั้งความสามารถในการแก้ไข หรือเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในที่สุด เขาก็สรุปความหมายในเรื่องที่เป็นปัญหาของชีวิต ที่เราล้วนต้องเจอได้ชัดเจน เพราะเขาทำให้เราเข้าใจ ซึ่งหมายถึงการที่เรารู้วิธีคิดเป็นทำเป็น เพราะเราผิดพลาดอย่างที่เขาแสดงให้ดูจริงๆ...เออ..มันก็ง่ายๆ แค่นี้เอง....นี่คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จ ผู้เขียนได้เห็นคนรุ่นใหม่ ที่มาจากประเทศเพื่อนบ้านของเราเช่น สิงค์โปร์และมาเลเซีย รู้จากการได้พบได้เห็นได้พูดและได้ฟัง จนสัมผัสได้ชัดเจนว่า เขาก้าวหน้าไปไกลมากแล้ว เวลานี้อัตราการเติบโตของประเทศต่างๆ รวมกันในแถบนี้ ที่รวมเอเชียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีตัวเลขแซงหน้าประทศตะวันตก ในหลายๆ เรื่อง ของไทยเราก็ยังทำได้ โดยเฉพาะกับอาเซียนเพราะอยู่ใกล้กัน เขาก็สะดวกที่จะมา เราก็สะดวกที่จะไป แต่เราต้องมุ่งมั่นตั้งใจ ที่จะต้องลำบากและอดทน จุดสำคัญคือความรู้และความรับผิดชอบ และความตรงไปตรงมากับตัวเราเอง และผู้คนที่เราเกี่ยวข้อง ด้วยความรู้ทัน และความสามารถเท่าเทียม ซึ่งจะต้องแลกด้วยการพัฒนาตัวเอง ด้วยการทำตัวให้เล็กที่สุด หรือทำให้ไม่มีตัวตนเลยยิ่งดี เหมือนอย่างประเทศญี่ปุ่นในสมัยหลังสงครามโลก ที่ส่งคนของเขาออกไปเรียนรู้วิชาความเจริญและความสำเร็จ ในโลกกว้าง ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน จึงรู้ว่ารู้อย่างเดียวไม่พอ ต้องรู้ให้หมด ให้จริงและให้ครบทุกอย่าง แล้วความสำเร็จที่ยั่งยืนและพอเพียงจะมาถามหาเอง ว่า “Less is more” นั้นคืออะไร จึงมีคำพูดยอดฮิตที่เอาไว้อ้อนผู้รู้ ในสมัยนั้นว่า Please teach me ผู้เขียนมีเพื่อนญี่ปุ่นหลายคนในสมัย ‘60 ที่ถ่อมตัวแบบนี้ ประเทศญี่ปุ่นจึงสามารถฟื้นตัวได้เร็ว เพราะคนของเขารักชาติบ้านเมือง เขากลับมาช่วยกันสร้างประเทศที่มีความสูญเสียมากมายจากสงคราม ให้ฟื้นตัวไปสู่ความเจริญเติบโตได้อย่างก้าวกระโดด จนเป็นประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจอันดับต้นๆ ของโลกในปัจจุบัน
Posted on: Mon, 09 Dec 2013 17:06:57 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015