YEDİNCİ İSTASYON Tren,herhangi bir hastanenin doğumhanesinde başlıyor yolculuğuna. Ağır ağır çıkılan yolculukta tekerlekler hızla dönüyor..Ömür treni doludizgin yollardadır artık.O,sizin treninizdir,sizde o trenin yolcusu..Treniniz akıp giderken ara istasyonlarda durur,soluklanır..Size,inmekle yolculuğa devam etmek arasında yaşamanızın ikilemlerini sunar.Pencereden bakarsınız.. Kimbilir,ömür tereni akarken kaç kez bakmışsınızdır pencerelerden.Karar vermek için fazlada vaktiniz yoktur..Yolculuğun başladığı'doğum'istasyonunu saymazsanız trenin durduğu ikinci istasyon sizi,'ilk'cinselliğinizi yaşamaya davet eden çağrı tabelalarıyla doludur mesela.. Yaşınızda küçüktür,henüz yürümüştür damarlarınıza tarif edemediğiniz heyecanların ılık kımıltıları.. Telaşlar ve korkuların ürkek kanat çırpıntıları,hayatı kırık dökük de olsa yaşamaya ağır basar..Tren düdüğü çalar,geride kalır denenmemiş heyecanlar..Tren ikinci istasyondan uzaklaşır git gide.. Üçüncü istasyonda,çağıran bir arkadaş ıslığı uğruna herşeyi bırakıp inmek vardır tenden..Yanında olmak zor zamanlarında,kavgaya girmek kavgalarında,yani adam gibi yaşamak vardır arkadaşlığı..yani vefa..Ne var ki vakit dar,gidilecek menziller bahtiyar,yolculuk tercihkardır.. Dördüncü istasyonda yeryüzü zenginliklerinin önünüze sereceği hayli bireysel saadetler uzanır..Para kazanmayı vaat eden rüzgarlara yelken açmanın,talihsiz kasırgalarda vurulup paramparça yok olmak gibi riskleride vardır..Zenginlik ve risk..İstasyonda yanyana durup dişlerini göstererek sırıtır yüzünüze..Zenginliği ve riski istasyonda bırakıp devam edersiniz seferinize.. Beşinci istasyonun gökgürültüsünü andıran sesleri,daha kilometreler öncesinden duyulur.İstasyona gelince görürsünüz kıyameti:Pankartlar başlar üstünde,yumruklar havadadır.Zulme ve haksızlığa başkaldırının şanlı,ama o ölçüde sancılı bayramları sarıp sarmalamıştır dört bir yanı.Ya her türlü acıya 'elle gelen düğün bayram'panzehiriyle sarılıp katlanacaksınızdır..Yada küçük burjuva yolculuklarınızın biletleri yanmasın diye koltuklarınıza yapışacaksınızdır..Devam edecektir yolculuğunuz,faili ve menzili meçhul istasyonlara.. Altıncı istasyonda,kır çiçekleri arasında aşkın isyankar tomurcuklarının kokuları doluşacaktır pencerelerden..Ve anlatacaktır ki aşk acılarla yaşanacaktır..Ne var ki hiç bir saadet bedelsiz değildir kainatta..Tomurcuklar,acının çeliğine su verdiği toprağın bereketiyle açılıp saçılacaktır..Açılınca da,her insanın kendi atardamarında özenle ve büyütmeden sakladığı kozalarından fırlayan çocuk kelebekler kanat çırpacaktır hayata..Aşk,her yaşın çocuk sevinçleriyle kıracaktır acıların belini...Altıncı istasyonda,pencereden tomurcuklara bakan yolcununsa sabrı yoktur uzun meşakkatlere..Bozkırda çınlayan düdük sesi..Ve devam yolculuklara.. Sonra yedinci istasyon.Tren durur.Makinistler,ışıkçılar,terk ederler mekanı..Boşalır birdenbire cümle kainat.Kimi bekliyor ıssız bozkırdaki bu cenaze töreni? Ne daha ileriye,ne daha geriye gitmek mümkün değildir artık..İkilemde yoktur artık..Bu istasyon,son istasyondur..Birdenbire vurur sancısı pişmanlıkların..'KEŞKE KEŞKE DURSAYDIK'dersiniz önceki istasyonlarda.. Lakin terkedilmiş bir tren gibi kalacaktır ömrünüz,ıssız ve karanlık bozkırda..Hep treni kaçırmaktan söz edilir ya hayatta,oysa treni kaçırmak olası değildir ki.. O gidiyor nasıl olsa,zaman akıyor..Siz durulacak ve inilecek istasyonları bilin yeter ki.Iskalamayın hayatı..Yaşayın yaşayabildiğinizce ara istasyonlarda..
Posted on: Fri, 13 Sep 2013 00:05:20 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015