Yılda bir gün hatırlananlar vardır kadınlar, yaşlılar, gaziler, ormanlar gibi… Sanki bir tür vicdan azabını dindirmek istercesine birilerinin “bütün bir yıl aramadınız sormasınız, bari bugün bir hal hatır sorun” diye icat ettiği günlerde gelirler akıllara. Biraz itilmiş, biraz unutulmuş ve kesinlikle sosyal sınıflar arasında önemsenme sıralamasında gerilere düşmüşlere “dur dur seni de hatırladık işte, yılda bir gün neyine yetmiyor” denilen anlardır bunlar aslında… Aynı hayvanlar gibi… Bütün bir yıl unutulan, itilen kakılan, hunharca öldürülen, barınaklara, sokaklara terk edilen hayvanlar gibi. Birinin bir zaman eğlencesi olmuş, yaşlanınca bir köşeğe atılmış, belki sahibi gelir de onu geri alır diye orman kıyılarında, sokak kenarlarında bekleyen hayvanlar gibi… Bir takım sapıkların ellerinde oyuncak olmuş, tecavüze uğramış, dövüştürülmüş, döne döne çiftleştirilip aç bırakılmış hayvanlar gibi… Öyle bir günlük paye vermekle sevgi olsaydı, dünya ne kolay olurdu değil mi? Biz, HaySev olarak böyle bir güne sığdıramıyoruz sevgimizi… Ve hatta ayıp karşılıyoruz bu bir günlük baharı. Sanki bütün hayvanlar mutlu mesutmuş gibi kutlayamıyoruz bu günü. Çünkü çok iyi biliyoruz ki, bugün bile bir yerlerde hayvanlar laboratuarlarda kozmetik dünyası para kazanacak diye işkence görüyor, bir yerlerde kürkleri için canlı canlı derileri yüzülüyor, bir yerlerde dayak yiyor, işkence görüyor ve bir yerlerde terk ediliyorlar… Bu gün bile bunlar yaşanıyor siz kutlama mesajları yollarken, bugün bile korunamıyor onlar… 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü bizim için sadece bir kılıf, bir vicdan azabının uzak sesi. 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü dünyada ve Türkiye’de hala haklarına kavuşamamış, saygı görmeyen, hunharca katledilen tüm hayvanlara insanların bir günlük serap misali “sizi seviyoruz” diyen yalan sesi… İşte bu yüzden biz kutlayamıyoruz 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü’nü…
Posted on: Fri, 04 Oct 2013 20:55:10 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015