Zofia Szydzik Mądrzejsza o... potrząsnęłam przeszłością, zdjęciem w sepii szmacianą laką z kufra, czasem jak suchy liść w którym dokonało się, co dokonać się miało i mądrzejsza: o wiarę i niewiarę o dni jak małe paciorki o miłość, co została tą jedyną o sekundy, jak tykanie metronomu o śmierci, co przyszły w porę i nie w porę o nurkowanie w odmętach nowych rzeczywistości o strach z wytrzeszczem oczu z mroczną podszewką o niejedno kłamstwo zdawało się w słusznej sprawie o dno, gdy dotknęła stopa, by ponownie się odbić o tajną szufladę jak sanktuarium o setki zmian koloru sitowia o niejedno przekleństwo o kamień przegranej o śmiech szczery o krzyk o to wszystko, co niczym fundament ja włóczęga mimo okaleczonych stóp ostrym żwirem życiowych dróg i ścieżek wciąż jeszcze nieuleczalnie chora na życie mówię - kocham je tak boleśnie piękne Zofia Szydzik
Posted on: Mon, 10 Jun 2013 07:46:38 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015