hayattankarelerim Çin Guangzhou Mayıs 2014 Şemsiyeli , minyon insanların Dünyasındayım.. Ne yazık ki bu kez makinam yanımda değil.. Yoğun iş programım ve kilo sorunum olur kaygısı ile ihanet ettim Nikon’uma..İçim cız cız..Oysa çekilebilecek milyonlarca kare ile karşılaştım.. Bir dahakine söz fotograflayacağım.. Beyaz tenli, Kısa boylu, kadınların zarif, erkeklerin sürekli tükürdüğü ve sesli yemek yediği bir ülkeye yolculuk yaptım.. Aniden.. plansız, sorgusuz sualsiz gidiverdim.. Kızların çoğunluğunun kısa etek ve topuklu ayakkabı giydiği , akşamları bir yerlere giderken , son derece özenli giyindikleri , süslendikleri, yemeklerinin lezzetli , bu dönemde yağmurunun eksik olmadığı bu ülke de çok mutlu ve huzurlu bir hafta geçirdim.. Yolculuğum daha önce hiç gitmediğim Çin in Guangzhou Şehrine idi.. THY ile yaklaşık 9 saat süren yolculuğun en zor kısmı ise minicik wc ye ister istemez 1-2 kez uğramak zorunda kalmanız. Onun dışındaki her şey super.. Güler yüzlü ve eksiksiz servisin konforu da yadsınamaz.. 30 Nisan gecesi 00.40 uçağı ile Guangzhou’ya uçtum.. .. Öğleden sonra saat 16.00 da yoğun bir yağmurla karşılandım .. Soft pembe , soft mor şemsiyelerin dolu olduğu ışıklardan, yeşillikler ile kaplı üst geçitlerden geçerek vardım Crown Plaza ya..Temiz , ferah ve aydınlık bir girişi, nazik personeli hemen dikkat çekiyordu.. Konum u ise super.. Hemen üst geçidin ayağında yer alan otelin karşısında, Leon alışveriş merkezi ve yürüyüş mesafesindeki Starbucks ı ile lokasyon harikaydı.. Oda ise büyük ,konforlu.. Zevkli ve sade.. Banyodaki giyinme dolabında ki Şemsiye , yağmurun sürekli olduğunun bir işaretiymiş meğer ama bir kaç gün sonra anladım.. O zamana kadar da zaten , kendimi yağmura teslim edip, keyfini çıkarmaya alışmıştım. Niye mi gittim ? Asıl hedefim , Kanton fuarını ziyaret etmekti.. Ama fuar dışın da da oldukça çok zaman geçirdim. Guangzhou, tam bir cennet benim için.. üretim sonsuz, sınırsız.. Fiyatlar süper.. Alışveriş de akla hayale gelmeyen bir pazarlık söz konusu.. Bu bazen sıkıcı ve yorucu bir hale bile dönüşüyor.. Bir adet alırsanız fiyat farklı, on adet alırsanız farklı, 1000 de ise süper farklı..Hemen Her şeyi almak istiyorsunuz, bazen ne aldığınızın bile farkına varmıyorsunuz.. Ama otele döndüğünüzde başlıyor bir düşünce.. Ne, nereye, nasıl sığacak diye.. -Hesap makinasız bir alışveriş burada imkansız.. Pazarlık esnasında bir O yazıyor, bir SİZ yazıyorsunuz rakkamları.. Bir de TL ye çevirmek istiyorsanız ki kesinlikle şart! Dolar almak istemiyorlar.. Yuan tercihleri..Hatta ilk şartları.. Çin de neler mi dikkatimi çekti derseniz, aslında saymakla bitmez.. -Binaların en üst katlarına kadar camların demirli oluşu ..Minicik, kalabalık , dolap gibi kullanılan balkonlar..Ve bu balkonlara rahatça saklamadan asılan, donlar , sütyenler.. -Sokaklara rahatça atılan çöp ler, atış hareketlerinin doğallığı sebebi ile öyle dikkat çekici ki..yemek ye at.. peçeteni at.. bardağını at.. meyve yedin kabuğunu at..Önce hepsini toplayasım geldi ama baş edemeyeceğimi anlayınca , bende attım dermişim.. Tabi ki atmadım;)) ŞAKA.. -Sokaklarında, öylece 2 dakikada yapılan hiç bu kadar lezzetli yemek yediğim bir ülke olmadı.. Çat diye içerisine yumurta kırılan, simsiyah olmuş vok tavalarda yapılan ,bilimum şeyler eklenen eriştenin tadı doyumsuz.. Şişe geçirilmiş 5 adedi 10 yuan e satılan acılı Ahtapot ise, insanı buraya tekrar getirtecek kadar lezzetli.. -Halkın çoğunun, kadın – erkek ayırımsız tırnakları uzun.. Nedendir bilinmez.. Soramadım, içimde kaldı.. -Hemen hemen herkesin elinde cep telefonu ve hepsi de kendinden geçmiş vaziyette film seyrediyor.. -Halkın geneli zayıf.. Kıskanmadım dersem yalan olur.. Oysa ki porsiyonlar büyük .Ama çoğu yemek buharda ve yağsız olduğundan olsa gerek , şişmanlatmıyor onları.. Ama bu benim için geçerli olmadı.. O kadar yürümeme ragmen 1 kilo alıp döndüm.. Ve herkes şaşkın ifade ile ne yediğimi sordu.. Her şeyi de yedim. Hem de Tam bir Çinli gibi çubuklarla.. -Lokantaların hemen hepsi , akşam saatlerinde tıklım tıklım.. Türk Lokantalarıda buna dahil.. Ama nereye gidersem gideyim oranın yemeğini yemeliyim mantığında olduğumdan, bir kez bile Türk yemeği yemedim.. Zaten Spicy.. Hot pot(Çincesi; Huo guo).. Çin usulü pişmiş balıklar..deniz ürünleri varken başka ne yenilebilir ki.. (Hot pot; üzerinde elektrikli ocak bulunan bir masaya , içerisinde su dolu yayvan bir tencere geliyor.. Bu su kaynamaya başladıktan sonra, seyyar bir servis arabasında , bir dolu yeşillik çeşitleri, mantar çeşitleri, incecik kesilmiş etler geliyor. Ve bunlar , bu suyun içerisine belli bir düzen ve sıra içerisinde atılıyor.. Yavaş yavaş. Bu işin bir ritüeli var.. Sakin bir bekleyiş olmuyor bu ,masadaki aç insanlar için ama, bu lezzeti beklemeye değer inanın.. Ardından bunlarla birlikte gelen soslar var ki muhteşemler.. Acılı soslar.. tahinli soslar ve daha neler neler…Suyun içerisindekiler pişmeye başlayınca , önünüzdeki tabağınıza bir kepçe ile bunlardan bir miktar alıp, sosları ilave ediyorsunuz.. Ve yemeğin keyfine doyum olmuyor..Hiç bitmesin istiyorsunuz.. Tıpkı tutkulu bir aşk hikayesi gibi.. -Şehirde bisiklet ve tuk tuk çok yaygın.. Tuk tukların taksiye gore çok ucuz olduğunu sanmayın, özellikle akşam saatlerinde taksi kadar para istiyorlar.. Taksiye tercih edilirmi? Ben ederim. Hayatın içinde olduğunuzu hissediyorsunuz Tuk tuk da. Tehlikeli ama Çok eğlenceli..Ters düz kaldırım dinlemeden en kısa yoldan gidiyorlar.. -Şehirde kaçak taksilerde çok yaygın.. Pazarlık kaçınılmaz.. Ama oldukça ketumlar.. Bazen Nuh diyor , peygamber demiyorlar.. -Şehirde yere tükürme oranının da bu kadar yüksek olduğu bir ülke görmedim.. Öylece sizinle konuşurken, kapalı mekan açık mekan ayırt etmeden sesli bir şekilde boğazdan , içten tükürüveriyorlar.. Walla lama gibi bayağıda uzağa zıplatıyorlar.. Kaçtınız kaçtınız , yoksa ebelenebilirsiniz.. -Yaya olarak karşıdan karşıya geçerken dikkat.. Bisikletler ve tuk tuklar ışık tanımıyor.. -Buralarda şemsiye çok önemli.. Yağmurda da , güneş de de ellerinden düşmüyor. -Şehirde kapalı- açık ayrımı yapılmaksızın her yerde sigara içilebiliyor. -Dükkanlarda malınızın hazırlanmasını beklerken, çay yada kahve yerine burada sıcak su ikram ediliyor.. Hemen bitiriseniz sormadan bir tane daha geliyor.. Bİr gün öylesine başladım yürümeye .. Nehir boyunca kendi kendime şarkı söyleyerek vardım buraların keyfine, sonra bir köprüden karşıya geçtim.. Ve hayatımın en güzel sahnelerine tanıklık ettim.. Bir ikinci el pazarı ki.. Nasıl anlatılır bilmiyorum.. Kelimeler orada satılan eşyaların eskiliğini anlatmak için yetersiz kalabilir.. Kırık dökük eşyaların başında da , eşyalar kadar yaş almış onlarca insan.. Merakla ve ilgi ile bunlara bakıp, pazarlık ediyorlar.. Sonra bir sahne çıkıyor karşıma, ağaçta asılı sözler karşısında , hep bir ağızdan şarkı söyleyen bir kalabalık.. İçten , ve çoşkulular..Bende katılmak istedim o an..Uzakdan göz göze geldiğim bu insanlar sıcak bir gülümseme ile selamladılar beni.. Çin beni derinden etkiledi.. Nedendir , niçindir bilinmez..Üretken olan bu İnsanların tavırlarından, doğallığından.. Öylece oldukları gibi olmalarından.. Taksiye bindiğimde ki yüksek sesle hiç durmadan telefonla konuşmalarına bile alıştım..Yemeklerinin lezzetinden.. Sıcak gülümsemelerinden.. Sokak daki koşturmacalarından.. Onca kalabalığa ragmen , bir düzen içerisinde olmalarından.. Hiç anlamadığımı bilmelerine ragmen , bir şey sorduğumda ki , Çince tarif çabalarından..Herşeylerinden etkilendim.. Modern bir Avrupa ülkesinde mi yaşarsın yoksa burada mı derseniz.. Burada yaşayabilirim rahatça.. Kasmadan.. yaşadığımı hissederek..Öylece yaşar , yaşlanırım.. Ve karar verdim.. Çok yer gezmeli insan, ayırt etmemeli ülke , şehir.. Her yerin keyfine varmalı .. Olduğu gibi kabul etmeli…Oraya ait ne var ise , yemeli , oralı gibi yaşamalı.. Otobüse de binmeli, metroya da , tuk tuk a da.. Islanmalı yağmurda iliklerine kadar..Yerede tükürmeli, onlar gibi bağrış çağrış pazarlık da etmeli.. Yaşamalı o anı..Taaa derinliklerinde hissetmeli her yaşadığını..Tıpkı sevişir gibi.. İşte o zaman Hayat vazgeçilmez oluyor..
Posted on: Thu, 22 May 2014 05:35:41 +0000