her sabah ve her akşam işe geliş gidişimde, yolumun üstündeki ağaçlar ve çiçeklerle selamlaşırız. bazen durur okşarım, severim ya da konuşurum. deli denileceksem bundan dolayı gözüm görmez diyecek olanı. işime bakarım. onlara selam verirken, okşar onlarla hal hatır lafı ederken tamamen benleşiyorum. o huysuz, hırçın aksi, kaprisli, küfürbaz sevinç gidiyor, sanki yerine mavi pamuktan bir prenses geliyor.. neler oluyor bana böyle... bir an önce bi dağa kendimi kaptırıp yok olup gidesim sıkça geliyor. bir insana kaptırıp gitmemek içinse insan yanıma karşın verdiğim mücadeleyi bi ben bilirim bi de ben.. neyse.. sabah geliyorum, sıradan selama durmuşlar çiçekler dallar.. nasılım.. uçuyorum yürümüyorum, ruhum kelebek olmuş sekiyor üstlerinde. yok böyle bişey.. haz budur işte haz budur.. bedenlerinin hazzına kapatılmış ruhlar bu hazdan anlamazlar. nasıl anlasınlar varlığını bile bilmedikleri doyumu.. ah... selama duranların içinde birine gelince adımlarım, çakıldım.. - sen.. sen de nerden çıktın.. yoktun.. ooo.!! ne güzelsin böyle. asil ve tam bir kraliçe.. kralını bile alt etmiş saltanatıyla.. elim gitti yaparaklarına,dokunamadım. dokunulmazlık vardı edasında.. kocaman dev çanaklarıyla beyaz bir kaktüs çiçeği.. iki elinizi birleştirip avuç içlerinizden parmaklarınızı havaya doğru açın. işte o büyklükte ve o açıklıkta.. ne tamamen kendini salıvermiş hayata ne de küsüp açmamazlık etmiş. dışı kaktüsün dikenli gövdesinin renginde açık balımsı tatlı yeşil yapraklarla çevrili, o yaprakların iç tarafında uzun elips, beyaz taç yaprakları.. ve onların içinde sarı.. neydi onların adı, hani çiçeğin tam göbeğinde olurlar, tam orta yerden çevrelenirler böyle sarı sarı.. ha işte uzun uzun onlardan var ortada. onların kenarından o uzun beyaz yapraklara yakın uzunlukta bir tane sarı uzamış diğerlerinin içinden, küçük bir çiçek daha var. hayran.. baygın.. tutulmuş.. baktım.. baktım. aşk buysa ben oldum. zaten hepsine her gün her geçişimde oluyorum da.. buna bi başka oldum. arılar hemen nasıl da haber alıp gelmişler. koklayacağım gitmiyorlar. izin istedim biri şöyle önümde durandan biraz aralaştı, kokladım dokunmamaya çalışarak, dokunsam sönecek küsecek gibi.. narin.. naif.. kırılgan.. arılar nedense diğer çiçeklerde değiller... işte böyledir dikenlerin koruduğu çiçekler.. özel, gösterişli, mükemmel, ibadet eder gibi sevilmeye değer... boşuna değildir o dikenler..
Posted on: Mon, 30 Sep 2013 12:46:58 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015