ik sta bekend als pop gast, de drie minuten song met het catchy refrein. Dat is wie ik ben, dat zit in mijn genen en dat zal ik blijven doen tot mijn dood. Maar het belangrijkste in de muziek voor mij is raken en geraakt worden. Dat hoeft niet bij elke song te gebeuren, dat is ook onmogelijk, wie je ook bent. Maar als dat gebeurt vergeet je even alles. Maar dit gaat niet over mij, dit gaat over chantal acda, iemand die ik mateloos bewonder. Zij heeft iets dat allesoverschrijdend is, wat ze ook doet (ze heeft tal van eigen projecten, speelt ook vast bij isbells en zingt ook een liedje mee op mijn laatste onuitgegeven album, waarvoor dank) zij is de enige zangeres die echt kan verdwijnen in het universum dat muziek is/kan zijn. Zij beleeft het volgens mij allemaal op een hoger niveau en das toch wel iets waar ik soms jaloers op kan zijn, het is weinigen gegeven. Zonet zag ik haar in een klein achterzaaltje van de OPEK in leuven, een project waar ze muziek zet op nederlandstalige gedichten en liet ze zich begeleiden door gaetan van isbells en de zangeres van amatorski wiens naam me even ontsnapt. Heel sober, heel mooi en vreemd genoeg raakt ze me misschien nog wel harder in het nederlands dan in het engels. Anyway cool wijf en ik ben blij dat ik haar vriend mag zijn, ik zie ze alleen veel te weinig. Dit vond ik terug opt net en vat het mooi samen...
Posted on: Thu, 13 Jun 2013 22:11:08 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015