İşte Risale-i Nur da sadeleştirilemez, Üstadın zengin ve engin Türkçesinden uyduruk, fakir, derinliksiz, ahenksiz, dar öz Türkçeye tercüme edilirken nice dakikalarını, latifelerini, inceliklerini kayb eder. “Risale-i Nur’un bir vazifesi… Huruf-ı Kur’aniyeyi muhafaza olduğundan, yeni hurufa zaruret derecesinde İnşallah müsaade olur.” (Kastamonu Lahikası, s. 444) “Hatt-ı Kur’anın refine çalışanları susturmalıyız. Ve Kur’anı unutturmaya niyet edenlerin niyetlerini onlara unutturmalıyız.” (Rumuzat-ı Semaniye, s. 20) “Risale-i Nur’un bir vazifesi de bid’ate (yeni harflere) karşı Kur’an yazısı ve harflerini muhafaza etmektir.” (Kastamonu Lahikası, s. 77) “Ecnebi hurufatını ehl-i İslamın en mühim hükümeti resmî bir surette kabul ve neşir ve cebrettiği halde Risale-i Nur şakirdleri bütün kuvvetleriyle hatt-ı Kur’aniyi harika bir surette neşir ve tamim ile muhafazasına çalıştıkları bir zamanda…” (Sikke-i Tasdîk-i Gaybî, s. 138) “…lâdinî hurufunun resmen kabulü tarihine bir tek fark…”(Rumuzat-ı Semaniye)
Posted on: Sat, 07 Sep 2013 06:07:48 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015