Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 26, 2013 Γερμανία , Ευρώπη , ΗΠΑ | By Κωνσταντίνος Τερζής Ευρώπη, ο ζωτικός χώρος της νικήτριας Γερμανίας Θα κάνουμε ένα μικρό τεστ: θυμάστε την εποχή που ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν αποκαλείτο «Πλανητάρχης»; Όσοι απαντούν «ναι», μπορούν να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα και να βγουν από την αίθουσα, αλλά όχι για τσιγάρο – είναι βλαβερή συνήθεια. Θα επανέλθουν μετά από τρεις-τέσσερεις παραγράφους. Ε, λοιπόν αυτή η εποχή υπήρξε. Βεβαίως, οι αμερικανικές εκλογές αποτελούσαν πάντοτε κορυφαία είδηση στην κατηγορία «Διεθνή» της παγκόσμιας ειδησεογραφίας, αλλά δεν υπήρχε καμία σχέση με τον παροξυσμό που σήμερα προκαλούν. Η Αμερική ήταν η μία από τις δύο μεταπολεμικές Υπερδυνάμεις. Ο πρόεδρος της βασικά ενδιέφερε την παγκόσμια κοινότητα αναφορικά με το κατά πόσον το προσωπικό του αποτύπωμα ηγεσίας θα επηρέαζε την διεθνή ισορροπία μεταξύ των Υπερδυνάμεων. Σαφώς, στον Δυτικό-Ατλαντικό κόσμο, όπου η Αμερική ήταν η ηγέτιδα, το ενδιαφέρον ήταν αυξημένο συγκριτικά με τον υπόλοιπο κόσμο. Κατά την προεκλογική περίοδο υπήρχαν ανταποκρίσεις για το κλίμα που επικρατεί και μερικές αναλύσεις. Αλλά πέραν τούτων όχι και πολλά, άλλωστε η ειδησεογραφία δεν διακινείτο με την φρενίτιδα και την ποσότητα που προκάλεσε η ραγδαία ανάπτυξη του Διαδικτύου. Αυτό άλλαξε άρδην με την κατάρρευση και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτομάτως, ο –τότε-Πρόεδρος Μπους αναγορεύτηκε «Πλανητάρχης», ως ηγέτης της επικρατήσασας, μοναδικής Υπερδύναμης. Οι αμέσως επόμενες μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου εκλογές, το 1992, που ανέδειξαν πρόεδρο τον Μπιλ Κλίντον, υπήρξαν αφετηρία για την κατάσταση που γνωρίζουμε σήμερα. Ήταν οι πρώτες όπου ο Κόσμος όλος κράτησε την αναπνοή του για το ποιος θα εκλεγεί. Ο λόγος απλός, όλοι ένοιωθαν ότι οι αποφάσεις του θα επηρέαζαν άμεσα τη ζωή τους. Την περίοδο που ακολούθησε το ενδιαφέρον αυτό, εκλογή με την εκλογή, αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο. Ενώ το πρώτο παρεπόμενο από τη δημιουργία μονοπολικού κόσμου, η Γερμανική Ενοποίηση, παρότι μείζον γεωπολιτικό γεγονός, στην αρχή τουλάχιστον σκιαζόταν από την βαρύτητα της αμερικανικής μονοκρατορίας. Η ενιαία Γερμανία έδειξε από νωρίς τα δόντια της. Αλλά η Δύση, μέσα στην μέθη από τη νίκη της, με την νοοτροπία του πατέρα στην παραβολή του Ασώτου Υιού, της φόρεσε το δαχτυλίδι για την επιστροφή της στη διεθνή σκηνή ως ολάκερη και έσφαξε προς τιμήν της τον μόσχο το σιτευτό, τον κορμό των Βαλκανίων, τη Γιουγκοσλαβία. Εκτός του ότι σε Αμερική και Ευρώπη, βαθμιαία, εξέλιπαν οι γενιές που γνώρισαν βιωματικά κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο την γερμανική σκληρότητα και την αντιμετώπιζαν γι’ αυτό με τη δέουσα επιφυλακτικότητα, μια Γερμανία σχεδόν άοπλη, όπως η σημερινή, δεν προκαλούσε έγνοια. Σφάλμα. Ο Φρανσουά Μιττεράν, «παλιά καραβάνα» και καχύποπτος απέναντι στους Γερμανούς τους οποίους γνώριζε καλά (ιστορικές άλλωστε φήμες τον ήθελαν συνεργάτη της Κυβέρνησης του Βισύ) για να συναινέσει στην ενοποίηση απαίτησε ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, νομίζοντας ότι αυτό θα μετρίαζε την από την ενοποίηση προκύπτουσα, μετέπειτα γερμανική ισχύ. Σφάλμα μεγαλύτερο. Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη. Η Ευρωζώνη υπήρξε ο σύγχρονος «ζωτικός χώρος» για τη Γερμανία. Και οι εθνικές άρχουσες τάξεις, γιατί αυτές αποφάσισαν την παράδοση των εθνικών οικονομιών σε ένα υπερεθνικό μόρφωμα, διχοτομούνται. Υπάρχουν είτε αυτοί που ήδη καταστράφηκαν είτε αυτοί που στοιχίζονται δίπλα στα γερμανικά οικονομικοπολιτικά συμφέροντα. Την ίδια ακριβώς μοίρα ακολουθεί και η πολιτική εκπροσώπηση στις λοιπές χώρες της Ευρωζώνης, με απτό παράδειγμα τον Μπερλουσκόνι που οδηγείται στην πολιτική περιθωριοποίηση. Διόλου λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι σε όλη την Γερμανική πλέον Ευρώπη, οι γερμανικές εκλογές είναι εδώ και μήνες πανηγυρικά το μοναδικό θέμα. Αφού όλες οι εξελίξεις πανευρωπαϊκά παραπέμπονται στην έκβασή τους. Κάποιοι αφελώς ομιλούν ακόμη για απόπειρα της Γερμανίας να «πάρει τη ρεβάνς». Η Γερμανία ήδη πήρε τη ρεβάνς. Ποιος υπολογίζει τις κατά τα άλλα πυρηνικές δυνάμεις Βρετανία και Γαλλία, «τσαλακωμένες» επιπλέον, για διαφορετικούς λόγους αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα, από το «Συριακό»; Άλλωστε, δεδομένου ότι οι ευρωπαϊκές χώρες δεν φαίνονται διατεθειμένες να πολεμήσουν μεταξύ τους, η στρατιωτική υπεροπλία είναι άχρηστη και υπερδύναμη αναδεικνύεται αυτή που διαθέτει την οικονομική υπεροπλία. Κάπως έτσι, όπως ο αμερικανός πρόεδρος αναδείχθηκε σε «πλανητάρχη», η κ. Άνγκελα Μέρκελ αναδεικνύεται «Mutti», «Μητερούλα» όλων των Ευρωπαίων, στην Ευρωζώνη τουλάχιστον. Βοηθά σε αυτό και η προσωπικότητά της που δεν προκαλεί τριβές στον περίγυρό της, σε αντίθεση με την Θάτσερ η οποία δημιουργούσε έντονες πολώσεις. Η «μητερούλα» όμως είναι εξίσου «σιδηρά». Ιδού τι μεταδίδει ο Μιχάλης Ιγνατίου από την Ουάσινγκτον : «Ο ύπουλος τρόπος με τον οποίο δρα η Γερμανία, η στενή σχέση της με τη Ρωσία του Πούτιν και η οικονομική κατάληψη της Ευρώπης, που θα καταστήσει «δούλους» τους λαούς των χωρών της ΕΕ, αποτελούν άμεσο κίνδυνο για τις ΗΠΑ. Δεν πρέπει να πιστεύει κανείς τους δημόσιους λόγους. Στο παρασκήνιο διεξάγεται αδυσώπητος πόλεμος. Η Αμερική του Ομπάμα δεν εμπιστεύεται τη Γερμανία της Μέρκελ». Άδηλη προς το παρόν η κατάληξη του ανταγωνισμού που σοβεί μεταξύ τους. Ωστόσο, για τους ταπεινούς γεωπολιτικούς παίκτες στον ευρωπαϊκό νότο, οι οποίοι δεν διανοούνται ούτε την ενατένιση κατάματα Γερμανών αξιωματούχων, η Γερμανική υπεροχή αποτελεί νέο και καίριο βιοτικό παράγοντα. Αυτό οδηγεί σε φαινόμενα όπως για παράδειγμα η μετάδοση δελτίου ειδήσεων από το Βερολίνο τη βραδιά των εκλογών, σύμφωνα με προαναγγελία του ΣΚΑΙ. Κατά την Δαρβινική επιταγή επιβιώνει ο πλέον ευπροσάρμοστος – μπορείτε να προσάψετε πολλά στον μονοπύθμενο αλλά όχι έλλειψη προσαρμοστικότητας. Για άλλους, ακραία καχύποπτους απέναντι στους Γερμανούς, ίσως, προσεχώς, όλα τα δελτία ειδήσεων, για όλες τις χώρες, ενδεχομένως σε διαφορετικές ακόμα γλώσσες, να εκφωνούνται από το Βερολίνο. Καθώς εκεί –προβλέπουν- θα αποφασίζονται οι τύχες της Ευρώπης. Διόλου απίθανο. Προς το παρόν πάντως, η Ιστορία απάντησε στο τραγουδιστικό ερώτημα του Γιάννη Αγγελάκα: «Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο; Έχεις ξεχάσει πού ακριβώς θέλεις να πας…» Προφήτης Μήνυμα από τον "ιδιοκτήτη" του ιστολογίου Κωνσταντίνος Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη. Ελπίζω να ωφεληθήκατε από αυτό που διαβάσατε. Δεν είμαι δημοσιογράφος, αλλά ένας πολίτης που αποφάσισε να κάνει αυτό που δεν κάνουν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι Παρόμοιες αναρτήσεις Share on more Οι περισσότεροι Αμερικανοί υποστηρί... Κίνδυνος να “κλείσει” το αμερικανικ... Ευρώπη, ο ζωτικός χώρος της νικήτρι... Γιατί η Γερμανία δίνει μαζικά άσυλο... Δεν υπάρχουν σχόλια : Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι. Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές. Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους. Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας... H Ελλάδα οδηγείται σε επικίνδυνη κλιμάκωση. Η κοινωνική έκρηξη είναι αναπόφευκτη «Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους, ανεπτυγμένη ναυτιλία, και τεράστιες δυνατότητες για την ανάπτυξη της βιομηχανικής και γεωργικής π...More Arrow PrevArrow Next 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Diese Seite übersetzen Microsoft® Translator russian women besucherzahler contatore internet Xanthi Blogs Στηρίξτε τo Ας Μιλήσουμε Επιτέλους! Twingly BlogRank _ Δημοφιλείς αναρτήσεις «Όταν ακούσετε ότι τα νερά του Ευφράτη τα κόβουν ψηλά»… Τ ελικά, οι προφητείες των αγίων Γ ερόντων της Ορθοδοξίας αποκαλύπτονται ως οι καλύτερες "εφημερίδες" , αφού έχουν κατορ... Μεγάλη επίθεση της Άγκυρας στη Θράκη σε εξέλιξη... Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής Η φοβικότητα της κυβέρνησης είναι γνωστή. Η σιωπή της στα όσα συμβαίνουν, δεδομένη. Η ανυπαρξία της ... Επικίνδυνη θεωρία νούμερο 2 και όχι μόνο αυτή των «δύο άκρων»… Σ την πυρά έχει τεθεί η «θεωρία των δύο άκρων», με τους διαμαρτυρόμενους να ξιφουλκούν κατά όσων την υποστηρίζουν, κλαυθμυρίζοντας ότι... Εμφύλιος: O τελικός μηχανισμός του «διαίρει και βασίλευε» Τ ο 2009 όταν ανέλαβε ο ΓΑΠ τη διακυβέρνηση της χώρας, ο πατέρας μου, που δεν είναι πια στο μάταιο αυτό κόσμο, καθώς κοιτάζαμε τα... Έπεσε "σύρμα" και άρχισε η βία από κουκουλοφόρους σε όλη την Ελλάδα Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ Ό ποιος δεν μπορεί να δει την σύνδεση των γνωστών - αγνώστων κουκουλοφόρων με το παρακράτος, τότε φράζει... "Δελτία ειδήσεων" ή ψυχολογικού εκβιασμού των Ελλήνων Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος Από τότε που «άνθησε» η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, τα κεν... Σας προτείνουμε o Ολυμπία o TaXalia o AntiNews o Αναρμόδιος o Proxeneio-Stop ο Ορθογράφος o Αντίβαρο o Κλασσικο-Περίπτωση o Θαλαμοφύλακας o Kostas Kavvathas ο Αόρατα Γεγονότα o Αλλενάκι o Lougantina o Μπαρμπα-Νίκος o Θάνος - Εύη o Στοχασμός-Πολιτική o UDemand o Ακτίνες o Ακτιβιστής o Το Γρέκι o Cynical o Simple Man o Netakias o Διαφορετική Ματιά ο Ελληνική Αφύπνιση o Παρέμβαση o Γιαννιώτης o Greek Alert o Αθήνα Πόλη o ΑnalystsForChange o Εν Κρυπτώ o Geopolitics-Gr o Geostrategy o Έγερσις o Ελληνικό Φόρουμ o Εναντίον Όλων o Epirus-Ellas o Greek National Pride o Αμύνεσθαι Περί Πάτρης ο Λίθος Φωτός Αρχειοθήκη ιστολογίου ▼ 2013 ( 7050 ) ▼ Σεπτέμβριος ( 663 ) ▼ Σεπ 26 ( 1 ) Ευρώπη, ο ζωτικός χώρος της νικήτριας Γερμανίας ► Σεπ 25 ( 22 ) ► Σεπ 24 ( 22 ) ► Σεπ 23 ( 30 ) ► Σεπ 22 ( 27 ) ► Σεπ 21 ( 17 ) ► Σεπ 20 ( 34 ) ► Σεπ 19 ( 34 ) ► Σεπ 18 ( 28 ) ► Σεπ 17 ( 34 ) ► Σεπ 16 ( 32 ) ► Σεπ 15 ( 23 ) ► Σεπ 14 ( 20 ) ► Σεπ 13 ( 24 ) ► Σεπ 12 ( 31 ) ► Σεπ 11 ( 24 ) ► Σεπ 10 ( 34 ) ► Σεπ 09 ( 22 ) ► Σεπ 08 ( 19 ) ► Σεπ 07 ( 27 ) ► Σεπ 06 ( 30 ) ► Σεπ 05 ( 23 ) ► Σεπ 04 ( 27 ) ► Σεπ 03 ( 24 ) ► Σεπ 02 ( 31 ) ► Σεπ 01 ( 23 ) ► Αύγουστος ( 665 ) ► Ιούλιος ( 943 ) ► Ιούνιος ( 854 ) ► Μάϊος ( 739 ) ► Απρίλιος ( 874 ) ► Μάρτιος ( 922 ) ► Φεβρουάριος ( 703 ) ► Ιανουάριος ( 687 ) ► 2012 ( 10352 ) ► 2011 ( 11116 ) ► 2010 ( 7913 ) ► 2009 ( 4376 ) ► 2008 ( 3265 ) Τουρκικά νέα Copyright "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους" Geschrieben: Mittwoch, 26. September 2013 Deutschland, Europa, USA | Von Constantine Terzis Europa, wird Wohnraum des siegreichen deutschen machen einen kleinen Test: an die Zeit erinnern, als der amerikanische Präsident nicht als "Planitarchis»; wer antwortet "Ja", können sie eine kleine Pause machen und raus aus dem Zimmer, aber nicht für eine Zigarette - ist schädlich Gewohnheit. Wird nach drei bis vier Absätze zurückzukehren. Nun in dieser Saison war. Sicherlich haben die amerikanischen Wahlen immer Top-News in der Kategorie "International" globale Nachrichten, aber es war nichts mit der Raserei derzeit Anlass zu tun. America war einer der beiden Nachkriegs-Supermacht. Der Präsident im Grunde in der Weltgemeinschaft darüber, ob Mitarbeiter Impressum Führung würde die internationale Gleichgewicht zwischen den Supermächten beeinflussen interessiert. Klar, in der westlichen Welt, wo Atlantik Amerika war der Anführer, war das Interesse im Vergleich zum Rest der Welt zugenommen. Während der Wahlperiode gab es Reaktionen auf die Klima-und einige analysiert. Aber darüber hinaus nicht viel dabei keine Nachrichten diakineito mit Raserei und Menge durch das schnelle Wachstum des Internets verursacht. Dies änderte sich schlagartig mit dem Zusammenbruch und die Auflösung der Sowjetunion. Automatisch, verkündete der damalige Präsident-Bush "Planitarchis" als Führer epikratisasas, einzige Supermacht. Der nächste größte nach dem Ende des Kalten Krieges Wahlen im Jahr 1992, dass Präsident Bill Clinton gewählt, waren der Ausgangspunkt für den Zustand, den wir heute kennen. Es war das erste, wo die ganze Welt hielt den Atem an, wer gewählt wird. Der einfache Grund, fühlten wir uns alle, dass die Beschlüsse wird direkte Auswirkungen auf ihr Leben. Die Nachwirkungen dieses Interesse, Wahl von Wahl, steigt exponentiell. Während die erste Accessoire der Schaffung einer unipolaren Welt, die deutsche Wiedervereinigung, obwohl eine große geopolitische Ereignis, zumindest anfangs verdeckt von der Schwere der amerikanischen Autokratie. Das vereinte Deutschland zeigte eine frühe Zähne. Aber der Westen, im Rausch des Sieges, mit der Mentalität der Vater im Gleichnis vom verlorenen Sohn, trug er den Ring an ihrer Rückkehr auf die internationale Bühne und Vertriebenen ganze Ehren der Wade des Mast geschlachtet, den Stamm des Balkans , Jugoslawien. der Ausnahme, dass in Amerika und Europa, verschwand allmählich Generationen, die erfahrungsgemäß während des Zweiten Weltkrieges die deutsche Grausamkeit kannte und konfrontiert so mit der gebotenen Vorsicht, ein in Deutschland fast unbewaffnet wie der gegenwärtigen, nicht die Ursache für Besorgnis. Fehler. François Mitterrand, "alte Kantine" und misstrauisch zu den Deutschen, die er gut kannte (neben historischen Gerüchte wie Partner der Regierung von Vichy) bis zur Vereinigung zustimmen forderte einheitliche europäische Währung, denken, dass dies würde die Integration der resultierenden, später deutsche Macht zu erleichtern. Fehler größer. Heute wissen wir alle, die Endung. Die Eurozone hat die moderne "Lebensraum" für Deutschland. Und die nationalen herrschenden Klassen, weil sie die Tradition der nationalen Volkswirtschaften beschlossen, eine supranationale Anordnung halbiert. Es gibt diejenigen, die entweder bereits vernichtet oder diejenigen, die neben der deutschen wirtschaftlichen Interessen ausgerichtet sind. Das gleiche Schicksal verfolgt und politische Vertretung in anderen Ländern der Eurozone, ein greifbares Beispiel Berlusconi politische Marginalisierung geführt. Überhaupt nicht verwunderlich, dass in den meisten deutschen Europa sind die Wahlen hier Monaten feierlich einzigartiges Thema. Nachrichten: Nach allen Entwicklungen in ganz Europa nach dem Ergebnis. Einige naiv noch sprechen für Deutschland der Versuch, "einen Rückkampf." Deutschland schon den Rückkampf. Wer von anderen Atommächte Großbritannien und Frankreich berechnet, "faltig" hinaus aus unterschiedlichen Gründen, aber mit dem gleichen Ergebnis, der "syrischen"? Neben, da die europäischen Länder scheinen bereit zu sein, sich gegenseitig zu bekämpfen, ist die militärische Überlegenheit nutzlos und aufstrebenden Supermacht, die die finanzielle Vorherrschaft hat. Etwas so, wie Herr Bush wurde ein "planitarchi" Frau Angela Merkel tritt «Mutti» , "Mama" aller Europäer, zumindest in der Eurozone. Hilft in sie und ihre Persönlichkeit, das keine Reibung um, im Gegensatz zu Thatcher, die eine intensive Polarisation erzeugt. Die "Mama", sondern ist . gleichermaßen "Eisen» Blog Archive Hier ist, was überträgt Michael Ignatius von Washington: «Der hinterhältige Art und Weise, in der in Deutschland, die enge Beziehung mit Putins Russland und der wirtschaftlichen Eroberung Europas wirkt dass wird "Sklaven" Völker der EU-Länder sind eine unmittelbare Gefahr für die USA. Es gibt Grund zu glauben, den öffentlichen Diskurs. Hinter den Kulissen durchgeführt brutalen Krieg. Obamas Amerika nicht vertrauen Merkel in Deutschland ». Invisible, um das Ergebnis des Wettbewerbs zwischen ihren bevorstehenden präsentieren. Jedoch für die Niedrigen geopolitischen Spieler in Südeuropa, die nicht in Betracht noch Kontemplation v Deutschland Beamten ist die deutsche Überlegenheit ein neues und vitales Leben Faktor. Dies führt zu Phänomenen wie die Übermittlung von Nachrichten aus Berlin in der Nacht der Wahl nach vorläufigen Ankündigung von SKY. In der Darwinschen Imperativ überlebt den vielseitigsten - kann man nicht viel meckern in Rumpf aber nicht mangelnde Anpassungsfähigkeit Für andere extreme misstrauisch Deutschen, vielleicht bald, darunter alle Nachrichten für alle Länder. sogar in verschiedenen Sprachen, zum Vorlesen aus Berlin. Da es-schaffen-bei der Entscheidung über das Schicksal Europas. Nicht unwahrscheinlich. Derzeit jedoch beantwortet Geschichte die Frage von John singen Angelaka: «London, Amsterdam oder Berlin; hat genau dort, wo Sie hinwollen vergessen
Posted on: Thu, 26 Sep 2013 06:18:49 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015