جشن هنر شیراز؛ پاسخ غفاری به برخی انتقادها فرخ غفاری در یک سمپوزیوم سینمائی که از سوی سینمای آزاد ایران در تبعید در سال ۱۹۹۵ در شهر ساربروکن؛ در آلمان برگزار می شد فرصتی پیش آمد که با فرخ غفاری درباره جشن هنر به گفتگو بنشینیم. غفاری در باره آغاز کار جشن هنر می گوید که "رضا قطبی" مدیر عامل سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران یک سال پس از بنیاد آن، به او گفته است که به فکر بنیاد یک جشنواره هنری در ایران باشید. و او پس از آن که با کارشناسان "موسیقی و نمایش" به مشورت نشسته، طرح برگزاری جشن هنر شیراز را فراهم کرده است. "یکی از هدف های ما از آغاز آن بود که جامعه ایران را با موسیقی و نمایش مدرن مغرب زمین آشنا کنیم... یعنی بخشی از کار ما فقط در حیطه هنر معاصر جریان داشت ولی از هنرهای سنتی و آئینی نیز غافل نبودیم. کوشش می کردیم با عرضه سنت‌های ایرانی به غربیان، عقده حقارت هنرمندان خودمان را نیز بشکنیم. برنامه ها و کنسرت‌های ایرانی در جشن هنر همان قدر مورد توجه غربی‌ها قرار می گرفت که موسیقی هند و ژاپن. از سوی دیگر، جشن هنر سبب شد که هنرمندان ایرانی به مجامع فرهنگی اروپا راه پیدا کنند و غربی ها را نیز با موسیقی سنتی و هنرهای نمایشی ایران آشنا کنند.آقای غفاری در پاسخ به خرده گیرانی که همجنس نبودن برنامه های جشن را نمی پسندیدند و مثلا حضور "عبدالوهاب شهیدی را در کنار "اشتوکهاوزن" مضحک می دیدند، از چند جنسی بودن برنامه ها دفاع می کرد: "می خواستیم علاوه بر ایجاد تنوع، نوعی برخورد و رویاروئی میان شرق و غرب به وجود آوریم. این تنوع، به مخاطبان نیز امکان انتخاب می دهد. رویاروئی شرق و غرب مدت هاست که در تالارهای هنری اروپا جلوه دارد. مثلا رویاروئی "راوی شانکار" هندی با "یهودی منوهین" انگلیسی..." "البته اشتباه ما در این بود که این مسئله را به صورت کافی توضیح نداده بودیم..." گزینش برنامه های موسیقی با آنکه گاه عده ای را می رماند ولی به هر حال "حساسیت" ها را بر نمی انگیخت. در کنسرت های همین اشتوکهاوزن غریبه و ناآشنا، ۶۰ در صد از مخاطبان را جوانان تشکیل می دادند. ولی نمایش ها، غالبا حساسیت ها را بر می انگیخت. مثل نمایشی از مجارستان که رنگ و بوی تند "سکسی" داشت جنجال بزرگی آفرید. نکته دیگری که همیشه ناقدان بر روی آن انگشت می گذاشتند، "هزینه های سرسام آور جشن هنر" بود اما آقای غفاری نظری خلاف این داشت: "جشن هنر بر خلاف نظر مخالفان بودجه ای بسیار اندک تر از آنچه بتوان هنگفت نامید، داشت. بودجه ما سال اول با هشتصد هزار تومان آغاز شد و در سال آخر به سه میلیون و یکصد هزار تومان رسید... این ارقام را وقتی بعدها به دست اندر کاران جشنواره‌های جهانی گفتم، هیچ کس باور نمی کرد. با همان بودجه اندک، ولی جشن هنر به عنوان یک جشنواره ایرانی به جهانیان شناسانده شد. و هنرمندانی چون "ویلسون" و "بروک" و "بژار" بهترین برنامه هایشان را همان هائی می دانند که در همین جشنواره به روی صحنه رفته است..."
Posted on: Sun, 14 Jul 2013 13:00:53 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015