فصل دوم : تجهيزات و مصالح مورد نياز لوله كشي 1-2- لوله هاي فر آيندي : 1-1-2- لوله لوله‌ها معمولاً توسط قطر خارجي و ضخامت ديواره آن مشخص مي‌شوند. جنس مواد استفاده شده در ساخت لوله‌ها فولاد، فولادهاي آلياژي، مس، آلومينيوم، برنج، پلي‌مرها و ... مي‌باشد. معمولاً لوله با اندازه نامي (Nominal size) و ضخامت ديواره كه به صورت عدد (Schedule No.) Sch. يا شاخص API (API designation) بيان مي‌گردد، شناخته مي‌شود. لوله‌هاي غير استاندارد با اندازه نامي و ضخامت ديواره كه آن مشخص مي‌گردند. كاربردهاي اساسي لوله‌ها در مبدل‌هاي حرارتي، اتصالات بين تجهيزات و ماشين‌آلات مثل كمپرسورها، بويلرها و ... مي‌باشد. 2-1-2- اندازه و طول‌هاي متداول لوله‌هاي فولادي در استاندارد ضخامت ديواره لوله براي قطرهاي 1/8 تا 80 اينچ بيان شده است. اندازه لوله‌هايي كه معمولاً استفاده مي‌شوند، عبارتند از: سايزهاي ، ، ، اينچ كمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرند. سايزهاي ، ، ، اينچ معمولا محدود به خطوط ابزار دقيق يا سرويس و سايز خطوط متصله به تجهيزات مي¬باشند. لوله اينچ بطور گسترده اي جهت steam tracing و لوله كشي جانبي پمپها كاربرد دارد. لوله‌ها معمولاً در طول‌هاي 6 يا 12 متر توليد مي‌گردند. انتهاي اين طول لوله يا صاف مي‌باشد (Plain End ‘PE’) يا براي جوشكاري پخ شده است (Beveled End ‘BE’) يا انتهاي آنها رزوه دار به همراه يك كوپلينگ است (Threaded and Coupled, ‘T&C’). انواع ديگر انتهاي لوله ممكن است براي كارهاي خاص سفارش داده شود. 3-1-2- قطر و ضخامت ديواره لوله اندازه لوله با ساير نامي لوله (Nominal Pipe Size, ‘NPS’) بيان مي‌گردد. اين عدد به ندرت برابر با اندازه واقعي هسته داخلي لوله (قطر داخلي) مي‌باشد. براي NPS به بالا عدد NPS برابر با قطر خارجي مي‌باشد. لوله‌هاي سايزهاي مختلف در چند ضخامت ساخته مي‌شوند كه توسط مؤسسات مختلف به صورت زير بيان مي‌گردند: (1) در مؤسسه استاندارد آمريكا (ANSI) عددSch. بدين منظور بكار برده مي‌شود. (2) انجمن مهندسين مكانيك آمريكا (ASME) و انجمن تست و مواد آمريكا (ASTM) شاخص‌هاي استاندارد (STD) ، تقويت شده (Extra Strong, ‘XS’) و دو بار تقويت شده (Double Extra Strong, ‘XXS’) را كه توسط سازنده لوله مشخص مي‌شود، براي اين منظور در نظر مي‌گيرند. اين شاخص به عنوان، شاخص وزني سازنده(Manufactures Weughts) نيز ناميده مي شود. (3) مؤسسه نفت آمريكا (API) در استاندارد ، طول‌ها و قطرهاي استاندارد را بيان مي‌كند. شاخص وزني سازنده تا قبل از سال 1939 كه عدد Sch. تعريف گرديد، مورد استفاده قرار مي‌گرفت. اما بعد از آن نيز توسط برخي از سازندگان استفاده مي‌گردد. ابعاد لوله هاي مربوط به مراجع دوم و سوم در آمده است. جداول فصل هفتم ابعاد لوله هاي فولادي جوشي و بدون درز و اطلاعات مربوط در اين استاندارد را در اختيار مي گذارد. لوله هاي آهني كه از جنس آهن نرم ساخته مي شود، بر حسب معيارهاي استاندارد، خيلي قوي و فوق قوي سايز بندي شده اند. پس از پيدايش معيار Sch. No. در سال 1935 توسط انجمن استاندارد آمريكا، براي لوله هاي فولادي از سايزهاي اصلاح شده لوله هاي آهني بوسيله كاهش اندك ضخامت جداره آنها (با ثابت نگهداشتن قطر خارجي آنها) استفاده شد بطوريكه وزن واحد طول آنها برابر وزن لوله هاي آهني گرديد. لوله هاي فولادي بطور كامل جايگزين لوله هاي از جنس آهن نرم (كه ديگر توليد نمي شوند) شده¬اند، اما اين موضوع در مورد Sch No. كه قصد داشت جايگزين معيارهاي لوله هاي آهني شود، صدق نكرد. مصرف كنندگان كماكان لوله ها را بر اساس معيارهاي لوله هاي آهني مي شناختند و چون دستگاههاي نورد پاسخگوي اين مطلب بود اين معيارها در استاندارد جهت لوله هاي فولادي بكار برده شده اند. هدف از ارائه Sch. No. تعيين ضخامت جدار لوله ها از طريق فرمول بود، اما چون در مصارف معمول ضخامت جدار لوله ها از آنچه پيشنهاد گشته بود فاصله گرفت. امروزه طبق استاندارد عدد Sch. تنها به عنوان معيار مناسبي براي سفارشات كاربرد دارد.
Posted on: Fri, 21 Jun 2013 06:44:03 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015