కవిత్వంతో ఏడడుగులు 64 . 18వ శతాబ్దపు ఇంగ్లీషు సాహిత్య వాతావరణంలో తనకంటూ ఒక ప్రత్యేకమైనముద్ర వేయించుకోగలిగిన ప్రతిభాశాలి అలెగ్జాందర్ పోప్. ముఖ్యంగా ఈ నాటికీ తను చేసిన హోమరు అనువాదానికీ, Heroic Couplet ల పునః ప్రయోగానికీ, Rape of the Lock అన్న వ్యంగ్య హాస్య నాటకానికీ, Essay on Man and Essay on Criticism అన్న రెండు అపురూపమైన, కవితలరూపంలో ఉన్న సునిశిత విశ్లేషణాత్మకమైన వ్యాసాలకీ, Dunciad అన్న అతని Mock-Epic (వ్యంగ్య-కావ్యం) కీ సాహిత్య వ్యాసాలలో పేర్కొనబడుతున్నాడు. చిన్నతనంలోనే అంకురించిన వ్యాధి అతన్ని కృంగదీసి పొట్టివాడుగానూ (4 అడుగుల 6 అంగుళాలు), గూనివాడుగానూ చేసినా; ఆనాటి రాజకీయవాతావరణం కేథలిక్కు అయిన అతనికి విద్యాభ్యాసం దూరం చేసినా, స్వయంకృషితో పట్టుదలతో అనేకభాషలు అభ్యసించిన ధీశాలి పోప్. ఆ రోజుల్లో విగ్ లకీ టోరీలకీ తీవ్రమైన విభేదాలున్నప్పటికీ, హేమాహేమీలైన రెండుపక్షాల కవులూ నాటకకర్తలతో పరిచయాలు నెరపిన వ్యక్తి. Richard Steele, Joseph Edison లతో స్నేహం పరాకాష్టలో ఉన్నప్పుడు… రోమనుసామ్రాజ్యం చరిత్రలో సీజరును ఎదిరించి నిలవగలిగిన ధైర్యశాలి, స్వాతంత్ర్యంకోసం తన ప్రాణాలు అర్పించిన దేశభక్తుడు Cato జీవితం ఆధారంగా ఆనాటి సంక్లిష్ట రాజకీయ పరిస్థితులను ప్రతిఫలిస్తూ, ఎడిసన్ వ్రాసిన అదే పేరుగల నాటకానికి Prologue వ్రాసేడు అంటే అతని ప్రతిభ ఎంతగా గుర్తింపబడినదో తెలుసుకోవచ్చు. ఏకాంతం ఒక వరం. లౌకిక వ్యాపారలతో మునిగిపోయిన మనిషికి తనతో తాను సంభాషించుకుందికి కూడా తీరిక చిక్కడం లేదంటే ఆశ్చర్యం వేస్తుంది? ఒక్క సారి ఆలోచించుకొండి... మీతో మీరు మనసారా ఎప్పుడైనా మాటాడుకున్నారా? ఎన్నాళ్ళు లేదా ఎన్నేళ్ళయి ఉంటుంది? పక్కన ఎవ్వరూ లేకుండా, ఏ Gadget లేకుండా, హాయిగా కుర్చీలోకూచునో, మంచం మీద వెల్లకిలా పడుకునో, ఆకాశం క్రింద అమావాశ్య రాత్రి డాబామీదో, Terrace మీదో, ఆరు బయటో... ఎక్కడో ఒక చోట ... చుక్కలు లెక్కెడుతూనో పడుక్కుని మిమ్మల్ని మీరు మరిచిపోయి ఈ విశ్వపు అనంతత్వానికి ఆశ్చర్యపోతూ ఆనందించి ఎన్నాళ్ళయింది? మనకి కనిపించే నక్షత్రాలుగాని, నక్షత్ర మండలాల పేర్లుగాని మనకు తెలియవు. అయితేనేం, అవి మనని ఆకర్షించి అలరించే శక్తిలో ఎంతమాత్రం లోటు ఉండదు. ఈ ఏకాంతమే మన ఆలోచనల్ని తాత్త్విక చింతనవైపు మళ్ళిస్తుంది. అంతవరకు మనపట్ల, మన శక్తియుక్తులపట్ల, సామర్థ్యాలపట్ల మనకున్న అహంకారాలనీ, అంచనాలనీ, భ్రమల్ని అన్నిటినీ తొలగిస్తుంది. మనకి నిజమైన శాంతీ, ఆనందమూ ఎందుకు కలుగుతాయంటే, మనం అలా గడిపినంతసేపూ వర్తమానంలోనే గడిపేము. గతం తాలూకు బరువులుగాని, భవిష్యత్తు గురించిన బాదర బందీలు గాని మన దరికి రాలేదు. [అలా ఉండగలరు కనకనే పిల్లలు హాయిగా ఉండగలరు. ఎంత దెబ్బ తగిలినా వెంటనే మరిచిపోగలరు. వాళ్ళకి Hangover లు ఉండవు. వాళ్ళకి ఈర్ష్యా అసూయలు పగలూ ప్రతీకారాలూ ఉండవు.] జీవితం యొక్క నశ్వరత్వం భయపెట్టకుండా మనల్ని వినమ్రుల్ని చేస్తుంది. మనకి జీవించడం అంటే ఏమిటో అటువంటి ఏకాంతంలోనే తెలుస్తుంది. మిగతా సమయమంతా మనం చేసేది జీవికకోసం తాపత్రయం. అంతే! ఏకాంత స్తుతి . వంశపారంపర్యంగా వచ్చే ఆ నాలుగుమూరల నేలకే తన కోరికలూ, కష్టమూ పరిమితమై, తను పుట్టిన నేలమీది గాలి పీలుస్తూ, ఏవడు సంతృప్తిచెందుతాడో, ఎవని పసులు పాలతో సమృధ్ధిగా, ఎవని పొలాలు పంటలతో సుభిక్షంగా, ఎవని జీవాలు ఉన్నితో పుష్కలంగా ఉంటాయో; ఎవని వృక్షాలు వేసవిలో నీడనూ, చలికాలంలో చితుకుల్నీ నిరాటంకంగా అందిస్తాయో, వాడే సుఖజీవి. ఎవనికి, వాని ఎరుకలేకనే గంటలూ, రోజులూ, వత్సరాలూ దొర్లిపోతుంటాయో; ప్రశాంత చిత్తమూ, ఆరోగ్యవంతమైన శరీరమూ, చీకూ చింతాలేని ఉదయాలూ, కలతనిదురలేని రాత్రులూ ఉంటాయో; చదువూ, సుఖమూ మిళితమై అందరినీ అలరించగల అమాయకత్వమూ, సాలోచనాత్మకమైన వినోదమూ, ఉల్లాసమూ ఉండగలవో వాడు ధన్యుడు! ఎవరికీ తెలియకుండా, ఎవరిదృష్టీ పడకుండా, నన్నిలా బతకనీండి; ఎవరి విషాదాశృలూ నాకై రాలకుండా, నన్ను మరణించనీండి; నేనెక్కడున్నానో తెలియబరిచే ఏ శిలాఫలకం లేకుండా ఈ ప్రపంచం నుండి జారుకో నీండి. . అలెగ్జాండర్ పోప్ (మే 21, 1688 - మే 30 1744) (గమనిక: జీవాలు అన్నమాట ఉత్తరాంధ్ర జిల్లాలలో గొర్రెలకూ, మేకలకూ వాడతారు) Ode on Solitude . Happy the man, whose wish and care A few paternal acres bound, Content to breathe his native air, In his own ground. Whose herds with milk, whose fields with bread, Whose flocks supply him with attire, Whose trees in summer yield him shade, In winter fire. Blest! who can unconcerndly find Hours, days, and years slide soft away, In health of body, peace of mind, Quiet by day, Sound sleep by night; study and ease Together mixd; sweet recreation, And innocence, which most does please, With meditation. Thus let me live, unseen, unknown; Thus unlamented let me dye; Steal from the world, and not a stone Tell where I lye. . Alexander Pope (21 May 1688 – 30 May 1744) One of the key figures of 18th century English literary scene, Pope is still remembered for his translation of Homer, his satirical verses, Heroic Couplet, Rape of the Lock, Essay on Man and Essay on Criticism and The Dunciad. While his Catholic lineage deprived him of formal education, his numerous health problems stunted his growth to only 4 feet 6 inches, they could not dent his spirit, his humour and he became a polyglot by dint of his untiring efforts. He kept very illustrious company of both Whigs and Tories. And at the height of his best relations, he wrote Prologue to Joseph Edisons most successful play ... The Cato, based on the life of Roman Hero of the same name who vehemently opposed Caesar and his despotic ways.
Posted on: Sat, 03 Jan 2015 19:19:48 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015