สัมปทานปิโตรลียมไทย การทำลายความมั่นคงทางพลังงานของประชาชนคนไทยทั้งชาติ โปรดอ่านก่อนจะสายเกินแก้ครับ การให้สัมปทานการขุดเจาะก๊าซและน้ำมันของไทยที่เป็นอยู่แตกต่างจากอาเซี่ยนในจุดที่สำคัญมาก คือกรรมสิทธิ์ในปิโตรเลียม เช่น ในมาเลเซียและอินโดนีเซียจะไม่ให้กรรมสิทธิ์ในทรัพยากรแก่ใครเพราะมันคือความมั่นคงทางพลังงานของชาติ แต่จะให้สิทธิ์เอกชนแค่การสำรวจและนำขึ้นจากใต้ดินเท่านั้น ดังนั้น หลังทำสัญญากับบริษัทขุดเจาะ ก๊าซและน้ำมันที่อยู่ใต้ดินจะยังเป็นของชาติทั้ง 100% แม้ขุดขึ้นมาแล้วก็ยังเป็นของชาติอยู่ หลังจากนั้นรัฐจะแบ่งส่วนน้อยให้เอกชนเป็นค่าขุดเจาะ โดยถือว่ารัฐลงทุนด้วยทรัพยากรจะได้ส่วนแบ่งผลประโยชน์ 80-90% เอกชนได้ค่าขุด 10-20% เหมือนเราเป็นเจ้าของสวนมะม่วงไปเรียกคนมาช่วยเก็บ จะให้เก็บมากหรือน้อยก็อยู่ที่เราสั่ง เพราะสวนก็ยังเป็นของเรา มะม่วงทั้งหมดก็ยังเป็นของเรา พอเก็บเสร็จเราก็แบ่งมะม่วงส่วนน้อยให้เขาเป็นค่าเก็บ อีกประเด็นที่สำคัญ คือ การจะให้สูบน้ำมันขึ้นมาเท่าไร ก็อยู่ที่รัฐว่าปีนั้นต้องการเงินเข้าหลวงมากหรือน้อยก็ควบคุมได้ รัฐจึงให้สูบขึ้นมาเท่าที่จำเป็นเท่านั้น ส่วนการขายในประเทศจะต่ำกว่าตลาดโลกก็ทำได้เพราะได้น้ำมันส่วนหนึ่งมาฟรี สรุปว่าอินโดนีเซียและมาเลเซียถือกรรมสิทธ์ในปิโตรเลียมของชาติตลอดเวลา และหากเอกชนต้องการน้ำมันดิบก็ต้องมาซื้อจากรัฐในราคาตลาดโลก อย่างนี้ยิ่งขุดประเทศยิ่งรวย แต่ของไทย การให้สัมปทานขุดเจาะก๊าซและน้ำมัน เสมือนการยกสวนมะม่วงที่ปู่ย่าตายายเราปลูกให้คนอื่นไปเฉยๆ เขาสามรถเอาสวนเราไปขายต่อได้เลย(หลายสัมปทานถูกขายก่อนขุดด้วยซ้ำไป) จะเก็บมะม่วงมากแค่ไหน ก็เป็นเรื่องของเขา เพราะเราควบคุมไม่ได้ พออเขาเอามะม่วงไปขายก็เอาเศษสตางค์มาเสียค่าภาคหลวงและภาษีให้เราจากมะม่วงในสวนที่เรายกให้เขาไป หากลูกเราจะกินก็ต้องไปซื้อจากคนที่เอาสวนเราไปในราคาตลาดโลก!!! สรุปว่าหลังให้สัมปทานการขุดเจาะปิโตรเลียม รัฐไทย(ซึ่งก็คือตัวแทนคนไทย)จะสูญเสียกรรมสิทธิ์ในก๊าซและน้ำมันใต้แผ่นดินไทยในทันทีทั้งที่ยังไม่ขุด เอกชนจะเร่งสูบน้ำมันเพื่อการส่งออกเราก็ห้ามเขาไม่ได้ ทรัพยากรที่บอกกันว่ามีอยู่น้อยก็ยิ่งหมดไปอย่างรวดเร็วโดยคนไทยไม่ได้ใช้ และหากคนไทยต้องการใช้น้ำมันดิบไทยก็ต้องไปซื้อจากบริษัทขุดเจาะในราคาตลาดโลก ซึ่งตรงข้ามกับมาเลเซียและอินโดนีเซียอย่างฟ้ากับเหว!!! นี่คือสาเหตุว่าทำไมยิ่งพบยิ่งขุดน้ำมัน คนไทยและประเทศก็ไม่ดีขึ้น ทรัพยากรก็หมดไป และต้องใช้น้ำมันแพง อีกประเด็นที่สำคัญ คือเรื่องปริมาณสำรอง ไม่ว่าของไทยจะมากหรือน้อยก็ไม่ต้องยินดีอะไรเพราะมันไม่ใช่ของคนไทยแล้ว แต่เป็นของบริษัทน้ำมัน การายงานว่ามากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับบริษัทน้ำมันว่าจะรายงานเท่าไร เราจะพบในรายงานผู้ถือหุ้นของบริษัทฝรั่งที่มาขุดในไทยรายงานตัวเลขที่สูงลิ่วต่างจากปริมาณที่กระทรวงพลังงานรายงานคนไทย ส่วนปริมาณสำรองของอินโดนีเซียและมาเลเซียเป็นของชาติเพราะเขาไม่ได้ให้กรรมสิทธิ์นี้แก่เอกชน ความมั่นคงจึงเป็นของประเทศเขาเต็มๆ(น่าดีใจแทน) สรุปว่าปริมาณสำรองปิโตรเลียมของไทยไม่ใช่ของคนไทย แต่เป็นความมั่นคงทางพลังงานของบริษัทน้ำมัน ดังนั้น การให้สัมปทานขุดเจาะก๊าซและน้ำมันไทยคือการทำลายความมั่นคงทางพลังงานของคนไทยอย่างถาวร!!! วันนี้ก็มาเร่งให้สัมปทานอีกทั้งที่บอกว่าเมืองไทยพลังงานน้อย ผมเองยังไม่เห็นว่ากระทรวงจะให้เหตุผลที่ดีในการให้สัมปทานเลย นอกจากสำนวนที่ฟังแล้วงงๆ ก็คือ “ความมั่นคงทางพลังงาน”(ที่ไม่ใช่ของคนไทย) ร่วมกันหยุดสัมปทานปิโตรเลียมก่อนจะสายเกินไปเถอะครับ (หมายเหตุ ปริมาณสำรองน้ำมันดิบกระทรวงรายงาน 400 ล้าน บาร์เรล แต่บริษัท Coastal Energy รายผู้ถือชือหุ้นว่าแหล่งสงขลาแหล่งเดียวมีปริมาณสำรอง 300 ล้านบ่าร์เรล จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่ทั้งประเทศจะมีปริมาณน้ำมันใต้ดินเพียง 400ล้านบาร์เรล ผมไม่อยากเขียนเรื่องนี้เลย เพราะผมไม่คิดว่าคนไทยจะทำกับคนไทยเช่นนี้) youtube/watch?v=8SGvGi-4C1I
Posted on: Thu, 20 Jun 2013 17:36:41 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015