Jak zdobyłam mój jedyny sportowy medal W klasie czwartej bardzo dokładnie realizowałam stereotyp kujona. Do drużyn trafiałam ostatnia, nikt nie chciał ze mną grać w gumę. Wyśmiewano się ze mnie jako z ciamajdy, ale tak naprawdę w swojej kategorii wzrostu i wagi byłam zwinna. Tyle tylko, że to było naprawdę mało wzrostu i wagi. Poza tym jako leworęczna okularnica nie nadawałam się do gier z piłką. I tyle tak naprawdę wystarczyło, żeby wmówić dziecku, że jest ofermą. Tej wiosny w ramach atrakcji przewidziano tzw. biegi klasowe. Trasa wynosiła mniej więcej kilometr. Przez las biegli wszyscy, każdy dostawał sznurówkę odpowiedniego koloru na nadgarstek. Kiedy moja klasa ruszyła, oczywiście szybko zostałam z tyłu. Nie przejmowałam się prędkością i truchtałam tak, jak mogłam; grunt, żeby dobiec do mety. Ku mojemu zaskoczeniu, z tyłu została również druga dziewczynka, nieco ode mnie wyższa i całkiem dobrze radząca sobie na WFie. Może miała słabe płuca; w każdym razie z biegiem długodystansowym nie radziła sobie. Podbiegała i stawała, kilka razy była bliska rezygnacji. Pilnowałam jej - w końcu i tak obydwie byłyśmy z tyłu, więc współczułam towarzyszce niedoli. I tak, nawzajem się mobilizując, dotruchtałyśmy do mety, długo po czele wyścigu. Kilka spojrzeń spod oka od kolegów i koleżanek, trochę pośmiechujek - no nic, poczekaliśmy na werdykt. Tego dnia nasza klasa zajęła pierwsze miejsce w biegach klasowych. Czas biegu liczono według ostatniej osoby, która przekroczyła linię mety. Czyli według mnie i tej koleżanki, która bez towarzystwa po prostu zostałaby w lesie. Nikt tego nie zauważył. Nikt nas nie pochwalił. Ba, usłyszałyśmy kilka złośliwych uwag, ponieważ przybiegłyśmy ostatnie. Ale my i tak wiedziałyśmy swoje. tokfm.pl/Tokfm/1,103454,14561802,Ziolkowski__Mialem_czworke__Bo_nie_chcialem_grac_w.html#MT
Posted on: Sun, 08 Sep 2013 11:15:44 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015