လူငယ္ေတြ စနစ္တက်စုစည္းဖို႔လိုျပီ September 5, 2013 at 1:30am ျမတ္ေက်ာ္သူ | ၾကာသပေတးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ ၀၅ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၁၂ နာရီ ၄၆ မိနစ္ လူငယ္လုိ႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ ေက်ာပုိးအိတ္လြယ္ထားတဲ့ အရာရာစူးစမ္းတတ္တဲ့ မ်က္လုံးေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ သူေတြကုိ စိတ္ကူးထဲ ျမင္မိၾကမွာပါ။ ဒီေန႔လူငယ္ေတြမွာ နယ္ကလူငယ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ျပလူငယ္ဆုိၿပီး ႏွစ္ပုိင္း ခြဲျခားေျပာဖုိ႔လုိပါလိမ့္မယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ျပလူငယ္ကုိပဲ ဦးတည္ခ်က္ထား ေျပာၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဒါကလည္း ဒီေန႔ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နယ္ကၿမိဳ႕ကုိ တက္လာၿပီး ေက်ာင္းတက္သူတက္၊ ကုိယ္၀ါ သနာပါရာလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လမ္းဖုိ႔ စြန္႔စားလာၾကတာကုိး။ ဒီေန႔လူငယ္ေတြဟာ အင္တာနက္ဂိမ္းဆုိင္မွာ Dota (Network Game) ကစားေနၾကေပမယ့္၊ လဖက္ရည္ ဆုိင္မွာ ေဆးလိပ္ကုိက္ထားေပမယ့္၊ ညဘက္ လူေျခတိတ္ ခ်ိန္ဂစ္တာကုိင္ထားေပမယ့္၊ ပန္းၿခံထဲမွာ ထီးေဆာင္းထားၾကေပမယ့္၊ ေက်ာင္းေျပးေနၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ILBC လုိ ေက်ာင္းမ်ဳိးကထြက္တဲ့ လူငယ္ေတြဟာ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းေတြက ထြက္ၿပီး ၀ိဇၨာသိပၸံတကၠသုိလ္ တက္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြထက္ အေရအတြက္အားျဖင့္ နည္းပါးမွာပါ။ သူတုိ႔ဟာအခုအခ်ိန္မွာ အခြင့္အလမ္းေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြၾကားထဲမွာ အရင္စစ္အစုိးရက ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ မလူးသာမလြန္႔သာ ခံစားေနၾကရတာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္က အေမရိကန္က ေက်ာင္းတက္ၿပီးျပန္လာတဲ့ဆုိတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြရဲ႕အေျခအေနကုိ ေ၀ဖန္ထားတာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ သူက “ျမန္မာႏုိင္ငံက လူငယ္ေတြဟာ ဘာလုိ႔ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေတြမွာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကရတာလဲ”ဆုိၿပီး (က႐ုဏာ ေဒါသလုိ႔ ထင္ပါရဲ႕) ေျပာထား တာ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံကလူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ေျပာခ်င္တာေတြ၊ သူတုိ႔ မေက်နပ္တာေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ထြက္ေပါက္ေတြကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ ေနရာမရွိဘူးဆုိတာကုိေတာ့ အဲ့ဒီ အေမရိကန္ ျပန္လူငယ္ေလးက ထည့္ စဥ္းစားတာမ်ဳိး ရွိသင့္တယ္လုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။ လူငယ္ဟစ္တုိင္ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲက လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ေရွ႕က ဆရာမသင္ေနတဲ့ သင္ခန္းစာထဲမွာ အမွားေတြ႔ တယ္။ သူကုိယ္တုိင္ေျပာခ်င္တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ေျပာခြင့္မေပးဘူး။ ဒါကအစ။ အိမ္မွာ မိဘနဲ႔ မေျပ လည္ဘူး။ ငါေျပာတာလုပ္၊ မင္းတုိ႔ေကာင္းစားေစခ်င္လြန္းလို႔ ငါတုိ႔စီစဥ္ရတာဆုိတဲ့ စကားေတြကုိ ေမြးကတည္း က ၾကားလာခဲ့ရတဲ့လူငယ္ေတြ။ ဒါက ေန႔စဥ္ ႀကံဳေတြ႕ေနက်။ အဲ့ဒီႏွစ္ခုေလာက္ အဆင္မေျပေတာ့တာနဲ႔ အဲ့ဒီလူငယ္ဟာသူ႔အတြက္ ထြက္ေပါက္ဘယ္မွာလဲ။ ဘယ္ေနရာက သူ႔အတြက္ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။ သူတုိ႔ေျပာခ်င္တာေတြ၊ သူတုိ႔ေဆြးေႏြးခ်င္တာေတြကုိ ဘယ္ေနရာမွာေျပာမလဲ။ ေနာက္ဆုံး လူငယ္ထုတစ္ခုလုံးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ လူငယ့္ေရးရာကိစၥေတြကုိ ေျပာႏိုင္ဖုိ႔ လက္တြန္႔သြားၿပီး ဘယ္ကိစၥမဆုိ ၀င္မေျပာ၊ ၀င္မပါဘဲ နဲ႔ ေဘးထုိင္ဘုေျပာ၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္၊ ဂိမ္းေဆာ့စတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီး မိဘခုိင္းတဲ့အတုိင္းသာ ေနလုိက္ဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္စဥ္မွာ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေတာ္(အစုိးရ)နဲ႔ အရပ္သား လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆုိတဲ့ ေဒါက္တုိင္ သုံးရပ္နဲ႔ ဆြဲတင္ရပါတယ္။ ဒီအထဲက အရပ္သား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ လူငယ္ေတြနဲ႔ဖြဲ႔စည္း ထားပါမွ အင္အားေတာင့္တင္းတဲ့ အျမင္က်ယ္တဲ့၊ ေနာက္ထပ္ အမွန္တကယ္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အယူအဆေတြ၊ အျမင္မတူမႈေတြကုိ ႐ုိက္ခ်ဳိးခံလုိက္ ရတဲ့အခါမွာ ဒီလုိကိစၥေတြကေနေရွာင္ဖယ္ လာပါေတာ့တယ္။ သူတုိ႔အတြက္ ေျပာစရာေနရာကုိ သူတုိ႔ ရွာေဖြဖုိ႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။ လူငယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြ ေပါမ်ားလာမႈ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းေတြ ဒီေန႔မွာ ေပါမ်ားလာေပမယ့္ လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတဲ့ လူငယ္ပမာဏေလာက္သာ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားထဲမွာ ပါလာတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္အားနည္းခ်က္တစ္ခုက ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြ ဟာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ျပႆနာပါ။ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ စုစည္းႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ ယေန႔ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္စဥ္ထဲမွာ လူငယ္ေတြ ပါ၀င္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ လက္ရွိ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္း ေတြမွာ တာ၀န္ယူေနတဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ အဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ လူငယ္ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ၾကရမွာပါ။ ဒီႏွစ္လယ္ေလာက္က UMFCCI မွာ လူငယ္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုက ဦးေဆာင္တဲ့ လူငယ္ညီလာခံ ပုံစံမ်ဳိး ျပဳလုပ္ ခဲ့တာရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ညီလာခံမဟုတ္ဘဲ လူႀကီး ညီလာခံပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လူငယ္ေတြကုိ စင္ေအာက္ က ထုိင္ခုိင္းထားၿပီး လူႀကီးေတြက စင္ေပၚက တရားေဟာတဲ့ကိစ္ၥပါ။ သူတုိ႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ အာေဘာ္ေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြကုိ ေအာက္က လူငယ္ေတြကုိ ေဟာခဲ့ၾကတာပါ။
Posted on: Thu, 05 Sep 2013 10:16:44 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015